Park Miejski tętni życiem! Szukaliśmy śladów wiosny [zdjęcia, wideo]

Miasto, tereny zielone ewidentnie ożyły. Wszędzie przechadzają się albo siadają nad brzegiem rzeki grupki młodzieży, spotkać można biegaczy i rowerzystów, pary zakochanych, rodziców z dziećmi, spacerowiczów z czworonogami. Ciepłe i słoneczne dni zachęcają do spędzenia czasu na powietrzu. Cały czas towarzyszy nam śpiew ptaków.

Przyroda wyraźnie budzi się do życia. Robi się coraz bardziej zielono, trawa nabiera kolorów, ptaki harcują na drzewach. Wiosna i zmiana pogody budzą w nas optymizm, dodają energii, motywują, poprawiają samopoczucie. 

My już byliśmy w Parku Miejskim, by poszukać wyraźnych śladów wiosny. Te zdjęcia mówią same za siebie. Zobaczcie!

Wiosna astronomiczna rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 marca a 22 czerwca (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień). Podczas wiosny astronomicznej dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dzień jest dłuższy, noc krótsza, aż do przesilenia letniego, od tego dnia dni stają się krótsze, a noce dłuższe. 

Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C. Zasadniczo wiosnę poprzedza zima, jednak pomiędzy tymi okresami znajduje się klimatyczny etap przejściowy − przedwiośnie. Za początek wiosny fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów i krokusów. W zależności od kontynentu i strefy klimatycznej, pory roku zmieniają się wcześniej, bądź później i trwają dłużej, bądź krócej.

Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku. Za miesiące wiosenne na półkuli północnej uznaje się marzec, kwiecień i maj, a na południowej wrzesień, październik i listopad.