#KaliszKobiet - Elwira Fibiger

Elwira Maria Fibiger (1916-1945), urodziła się w Kaliszu jako córka Gustawa Arnolda II i Wandy z domu Fulde, fabrykantów pianin i fortepianów Fabryki Arnold Fibiger. Ukończyła Gimnazjum Anny Jagiellonki, następnie studiowała w Poznaniu w Akademii Handlowej, którą ukończyła w 1937 roku. Była, podobnie jak pozostali członkowie rodziny, utalentowana muzycznie.

Przed rozpoczęciem wojny w 1939 roku z matką i siostrą Wandą wyjechały do Warszawy. W czasie oblężenia stolicy pełniła funkcję siostry Polskiego Czerwonego Krzyża, opiekując się rannymi żołnierzami. Udzielała pomocy, organizowała szpitale polowe. W Warszawie związała się z ruchem konspiracyjnym i ze zleconymi przez niego zadaniami w październiku 1939 roku wróciła do Kalisza. W 1941 roku nawiązała kontakt z Organizacją Jedności Narodowej, potem z Narodową Organizacją Wojskową, a w 1942 roku została się żołnierzem NOW-AK. Działała pod pseudonimem „Piano”. Należała do siatki wywiadowczej organizacji „Miecz i Pług”, utworzonej w marcu 1943 roku przez rotmistrza Konrada Wünsche i Henryka Fulde. Grupa ta podporządkowana była Narodowej Organizacji Wojskowej.

Była młoda i odważna, dostawała trudne misje wywiadowcze. Wykonywała zadania organizacyjne i łącznościowe, wykorzystując na polecenie dowództwa niemieckie pochodzenie swojej rodziny. Struktury organizacji kaliskich były świetnie maskowane. Pomimo inwigilacji, Niemcy przez długi czas niczego nie podejrzewali. Odkrycie działalności grupy konspiracyjnej osób pochodzenia niemieckiego było dla nazistów szokiem.

Masowe aresztowania nastąpiły w marcu 1944 roku. Przyjaciel rodziny Rajmund Iwanowicz Szyndler, bardzo zamożny człowiek, próbował uwolnić Elwirę i Wandę. Za garść brylantów z rąk Gestapo udało mu się jednak odzyskać tylko Wandę. Niemcy pod żadnym warunkiem i za żadne pieniądze nie zgodzili się na zwolnienie Elwiry.

Więziono ją w Kaliszu i w Łodzi, torturowano podczas śledztwa. Na początku grudnia 1944 roku była sądzona w grupie dziesięciu osób pochodzenia niemieckiego przez Sąd Ludowy z Berlina na sesji wyjazdowej w Kaliszu i została skazana na karę śmierci. Taki sam wyrok usłyszał jej kuzyn, Henryk Fulde.

19 stycznia 1945 roku, na kilka dni przed wkroczeniem Sowietów, skazańców wywieziono do lasu skarszewskiego. Tam strzałem w głowę zamordowano 56 działaczy polskiego podziemia. 26 lutego 1945 r. została przeprowadzona ekshumacja. Ciało Elwiry przewieziono do Kalisza i pochowano w rodzinnym grobie na cmentarzu ewangelickim przy ulicy Harcerskiej. Spoczęła obok matki, ojca, babki, dziadka i pozostałych członków rodziny Fibigerów.

Sylwetkę Elwiry w barwny sposób opisuje na kartach książki „Dusza zaklęta w fortepianie” jej bratanica i imienniczka.