„Autoportret” Dürera W Galerii Ulicznej Mariusza Hertmana

Pomysł galerii ulicznej wziął się z umiłowania dla malarstwa. Kaliski grafik daje nam możliwość zapoznania się ze znakomitymi reprodukcjami. Często brakuje nam czasu na obcowanie z dziełami artystycznymi, toteż obraz zdobiący zewnętrzną ścianę budynku jest doskonałą okazją do choćby szybkiego spojrzenia na sztukę.

Już wkrótce kolejna zaskakująca odsłona.

Albrecht Dürer (1471-1528) urodził się w Norymberdze jako trzecie z osiemnaściorga dzieci Barbary Holper i złotnika Albrechta. Malarstwa i rysunku uczył się u najlepszego artysty ówczesnej Norymbergii Michaela Wolgemuta. Był żonaty z Agnes Frey. Sława Dürera rosła dzięki łatwo dostępnym grafikom. Ogromną popularnością cieszyły się cykle drzeworytów z ilustracjami do “Apokalipsy” oraz “Wielkiej i Małej Pasji”. Artysta został nadwornym malarzem cesarza Maksymiliana I.

„Autoportret” z 1500 r. splata wątek artystyczny i chrześcijański. Zwrócony do widza malarz patrzy spokojnie i przenikliwie. Długie, starannie ułożone włosy leżą na ramionach. Prawa dłoń, złożona w
charakterystycznym geście na piersi, dotyka futrzanego kołnierza
płaszcza. Szkliste oczy, połyskliwe włosy, struktura futra i delikatność dłoni są najlepszym dowodem mistrzostwa. Kim jest Dürer w tym ujęciu? Zapatrzonym w siebie pyszałkiem czy wyznawcą Chrystusa? Na przestrzeni wieków gubiono się w domysłach. Głębokie zaangażowanie malarza w religijne sprawy kraju, każe zwrócić się ku drugiej interpretacji. Praca jest sygnowana charakterystycznym monogramem AD (powyżej liter data powstania: 1500). Po przeciwnej stronie malarz wykaligrafował dodatkową informację w języku łacińskim. W wolnym tłumaczeniu napis brzmi: Albrecht Dürer z Północy, sam siebie tak oto przedstawił w barwnym portrecie, w 28. roku życia. Artysta jako pierwszy w Europie zaczął walczyć o respektowanie praw autorskich.