Jean Auguste Dominuque Ingres - "Łaźnia turecka" w Galerii Ulicznej Mariusza Hertmana

Dzięki Galerii Ulicznej kaliskiego grafika mamy możliwość zapoznania się z reprodukcjami światowego malarstwa. Mariusz Hertman wybiera obrazy ciekawe, o różnorodnej tematyce i z różnych szkół malarskich. Aktualnie jest to „Łaźnia turecka” Jeana Auguste’a Dominuque’a Ingresa.

Jean Auguste Dominique Ingres (1780-1867) – francuski malarz historyczny i portrecista, jeden z najwybitniejszych artystów francuskich XIX wieku. Artystyczne zainteresowania w chłopcu rozbudził Joseph Ingres – jego ojciec i prowincjonalny malarz oraz muzyk. Obok podstaw rysunku przekazał on synowi także zamiłowanie do skrzypiec. Droga edukacji poprowadziła młodego artystę do Paryża, gdzie 18-letni Ingres trafił od opiekę Jacquesa Louisa Davida – największego z klasyków oraz członka Akademii Sztuk Pięknych.

Marzeniem artystów malarstwa było zdobycie Prix de Rome. Zwycięzca otrzymywał czteroletnie stypendium uprawniające do studiowania w Akademii Francuskiej w Rzymie. W 1802 roku stypendysta został Ingres. Po latach, już jako uznany artysta, został rektorem Rzymskiej szkoły.

Łaźnia turecka przedstawia grupę nagich kobiet z haremu. Przy pracy nad obrazem Ingres nie malował modeli, lecz powtórzył szereg postaci i motywów ze swoich wcześniejszych obrazów przedstawiających postacie odalisek i kąpiących się kobiet. Kobiety przedstawione na obrazie tworzą zwartą kompozycję, jednak każda z nich jest zarazem indywidualnym studium aktu kobiecego. Wszystkie bohaterki obrazu są nagie, niektóre noszą wykonane ze złota ozdoby, jedna z kobiet na pierwszym planie, odwrócona tyłem, trzyma lutnię. Indywidualność każdego z aktów podkreśla fakt, że – poza parą obejmujących się odalisek na pierwszym planie – kobiety nawet nie patrzą na siebie. Wśród kobiet jest jego, zmarła 13 lat wcześniej, żona Madeleine Chapelle

Obraz należy do grupy dzieł Ingresa inspirowanych kulturą i sztuką orientalną, choć malarz nigdy nie był w krajach Maghrebu ani krajach Wschodu, więc jego wiedza na temat orientu pochodziła wyłącznie z poznawanych dzieł literackich i wspomnień.