Januszewska czyta Kulmową

Poetycki Salon rozpocznie się w samo południe, w niedzielę 19 września, w kaliskim Teatrze. Spotkanie będzie zatytułowane "A kiedy wszystko zgaśnie". Aktorka Anna Januszewska zaprezentuje poezję Joanny Kulmowej. Jak sama przyznaje wybór był niemalże oczywisty: Kulmowa to dla niej wielka poetka, ale i autorytet, wzór pięknego życia i twórczości. Anna Januszewska należy do Rodziny Strumiańskiej – grona przybranych siostrzenic i siostrzeńców Joanny Kulmowej i jej męża Jana.
- Pozostał tylko problem co wybrać z bezliku przepięknych Ciocinych wierszy. Zdecydowałam się na te, które znalazły się w tomiku " Ballady i zaśpiewy". Zaproponuję widowni moje o Cioci myślenie, moje uwielbienie. Nie będę sama, poprosiłam o wsparcie... to będzie niespodzianka. Kto przyjdzie na spotkanie, zobaczy – zapowiada Anna Januszewska.
Joanna Kulmowa, wybitna poetka i pisarka, aktorka i reżyserka, autorka librett operowych, utworów dramatycznych i słuchowisk radiowych. Poetka, którą prof. Jan Miodek zaliczył w poczet mistrzów słowa i formy artystycznej, jak Bolesław Leśmian, Jan Brzechwa, Julian Tuwim.
Urodzona w Łodzi aktorka, reżyserka, poetka, od 1952 roku mieszkała w Warszawie. Była związana z Teatrem Współczesnym i Narodowym, w „Naszej Księgarni” pracowała na stanowisku redaktora działu teatralnego, współpracowała z Telewizja Polską. W 1960 roku wraz z J. Kulmą, S. Sutkowskim i S. Noakiem założyła Scenę Kameralną Filharmonii Narodowej, późniejszą Operę Kameralną, z którą współpracowała do 1974 roku.
Pomimo rozwijającej się kariery artystycznej w 1961 roku wraz mężem Janem Kulmą porzuciła stolicę i wyjechała do Stumian w Puszczy Goleniowskiej. Ponad 35-letni okres strumiański zaowocował najważniejszymi realizacjami pisarskimi Kulmowej. Należą do nich: „Wio, Leokadio!” (1965), „Serce jak złoty gołąb” (1984), „Trzy” (1971), „Ciułanie siebie” (1995). Ze Stumian Kulmowie wyprawiali się, by uczestniczyć i współtworzyć życie kulturalne skupione w Warszawie, Łodzi, Poznaniu. Okres strumiański – lata 80. - był także czasem zaangażowania się w Solidarność – wiersz „Chwała” został wykuty na pomniku w porcie szczecińskim. Tutaj też, wokół przybyłych z Warszawy Kulmów postała strumiańska wspólnota. Tworzą ją wychowankowie, młodsi przyjaciele, uczniowie Cioci Joanny i Wujka Jana.
W gronie siostrzeńców są aktorzy, jak Anna Januszewska, Wojciech Wysocki, Jakub Szyliński, pracownicy naukowi kilku uczelni, siostry zakonne.
Joanna Kulmowa od 1996 roku mieszka i tworzy w Warszawie. Tomy jej wierszy zyskują uznanie kolejnych pokoleń czytelników. Są tłumaczone na język niemiecki, angielski, włoski, francuski, rosyjski, łotewski, węgierski.
Za swoją działalność poetka ze Stumian – tak nadal podpisuje swoje utwory – była wielokrotnie nagradzana i odznaczana. m. in. Medalem Korczakowskim (1978), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski Polonia Restituta (1998), Orderem Uśmiechu (2000) Medalem IBBY (2001), Złotym Medalem Gloria Artis i specjalną nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2008). W czerwcu bieżącego roku jako pierwsza kobieta w dziejach tej uczelni Joanna Kulmowa otrzymała tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego.