„Ambasadorowie” Hansa Holbeina w Galerii Ulicznej Mariusza Hertmana

Dzięki Galerii Ulicznej kaliskiego grafika mamy możliwość zapoznania się z reprodukcjami światowego malarstwa. Mariusz Hertman wybiera obrazy ciekawe, o różnorodnej tematyce i z różnych szkół malarskich.

Hans Holbein (1497 lub 1487 – 1543) urodził się w malarskiej rodzinie w Augsburgu, był niemieckim malarzem, rysownikiem i grafikiem okresu renesansu. Wykonywał liczne portrety, obrazy ołtarzowe, malowidła ścienne, rysunki do drzeworytów, cykle graficzne, projekty witraży i wyrobów złotniczych. Jego portrety ce xxxxx e psychologiczna głębia, precyzja szczegółów, połączenie fizycznego podobieństwa z duchowymi cechami portretowanej osoby. Umiejętnie dozował i harmonizował środki malarskie: światło, kolor, kompozycję i rysunek. Wywarł wielki wpływ na rozwój angielskiego malarstwa portretowego.

W 1533 stworzył jedno ze swych arcydzieł: podwójny portret Ambasadorowie z symbolem vanitas (łac. marność – motyw religijno-artystyczny związany ze sztuką, poznaniem i czasem) w postaci anamorfozy* ludzkiej czaszki.

*Anamorfoza (gr. anamórphōsis – przekształcenie) to celowa deformacja obrazu, która może pokazać obraz niezdeformowany poprzez np. odbicie jej w zwierciadle wypukłym, ściśnięcie lub rozciągnięcie obrazu zdeformowanego. Anamorfoza w malarstwie może ukazać oryginał, jeśli na płótno malarskie spojrzy się pod odpowiednim kątem.

Ambasadorowie, właściwa nazwa „Jean de Dinteville i Georges de Selve” (inne nazwy: „Podwójny portret posłów”, „Portret ambasadorów”). Podwójny portret powstał z okazji wielkanocnej wizyty złożonej przez Georgesa de Selve przyjacielowi Jeanowi de Dinteville. Pierwszy z nich pokazany w przepysznym atłasowym płaszczu był biskupem Lavaur, drugi ubrany w bogate futro – był ambasadorem Franciszka I, która Francji.

Najbardziej frapujące pytanie brzmi: o czym jest ten obraz? Dlaczego jednak ze strun jest zerwana i co przedstawia dziwna forma na pierwszym planie, zawieszona nad starannym rysunkiem posadzki? – to wspomniana już anaformoza, czyli celowa deformacja, a kształt przedstawia wydłużony obraz czaszki. Wymowa wydaje się jednoznaczna – nawet w najbardziej poukładany ludzki świat, wkrada się śmierć.