Władza ma rację, a Naród jest głupi.

Władza po prostu wie, że wie najlepiej. Najlepiej zaś wie jak nie powiedzieć nic konkretnego. Dobrze też wie, że duży problem można rozbić na małe problemiki i z każdym sobie poradzi.
Dużym problemem Kalisza jest brak pieniędzy w kasie miejskiej.
Odkąd Miasto zafundowało dla mieszkańców festiwal przedwyborczych prezentów, błyskotliwych, widocznych i nie zawsze potrzebnych, pieniędzy brakuje na wszystko:
- na komunikację miejską, ludzie i tak sobie poradzą, Kalisz nie Paryż pospacerować mogą, a zresztą i tak nie ma gdzie jechać. Przychodnie zamknięte, tereny rekreacyjne w Lasku Winiarskim jak wysypisko śmieci, a zalew Szałe z czerwonką i w dodatku należy do Opatówka.
- na szkoły ogólnie. Najpierw je odnowiono za 50 mln złotych, teraz można zastąpić drogich nauczycieli dyplomowanych młodymi stażystami, oo przepraszam. Podobno dyrektorzy szkół źle zrozumieli intencję. Niektórzy z nich są polonistami i niestety słabo to świadczy o ich "rozumieniu tekstu". Tak więc stworzono świetne warunki lokalowe po to, by obsadzić je tanią kadrą, zepchnąć po 1000 dzieciaków razem w imię indywidualnego traktowania każdego ucznia i jeszcze dla zwiększenia jego bezpieczeństwa zapewne.
- na szkoły, szczególnie te drogie dla dzieci ze specjalnymi potrzebami. Bo to drogie. Bardzo drogie. Nikt się tylko nie chwali, że subwencja na zaspokojenie ich potrzeb jest dużo większa. Do Miasta wpływają odpowiednie sumy, a do szkoły tylko tyle, ile wyprosi Dyrektor. Idąc Tr.Bursztynową pomyśl, może ten kawałek ufundowali rodzice dzieci z dysfunkcjami.
- na oświetlenie: to fatum. Akurat po skończonej dyskusji u Prezydenta rozmówcy opuszczając Rynek Główny rozmyli się w atramentowej czerni zabytkowej tkanki średniowiecznego układu miasta. Prezydent podczas dyskusji posiłkował się wiedzą swoich zastępców. Pan Sapiński naświetlił w skrócie charakter Pani Pawliczak, Pan Grodziński pomagał aksamitnym głosem i stoickim spokojem. Brakło jeszcze kogoś, kto uświadomiłby Prezydenta, że zimą , w tej szerokości geograficznej o 17tej jest już ciemno. Bez oświetlenia praktycznie czarno. Młodzi, wygadani wiceprezydenci jakoś sobie poradzą, ale proszę pamiętać np. o panu Krawczykowskim. Wprawdzie nie wypowiadał się, ale stał murem. I wspierał.
- na przedszkola. Brakuje, ale tylko na te publiczne. Niepubliczne mają pieniądze. A przynajmniej siedzą cicho i nie mówią, że nie mają. Bo, gdyby dyrektorzy niepublicznych niechcący zdradzili, że z każdym rokiem dopłaty z miasta są coraz mniejsze. Że muszą kombinować grupy po trzydzieści dzieciaków i wykorzystywać każdą salkę na zajęcia, to może Miasto im interes po prostu odebrać. Tego też obawiają się zainteresowani. Niejasne zasady mogą pomóc objąć przedszkole nie pracownikom, ale np.:. można wpisać kilka nazwisk według uznania.
- na MOK. Kultura nie musi być ogólnie dostępna. Im wyższa, tym trudniej się załapać. W Kaliszu mamy kulturę najwyższych lotów: teatr z napisem i cenami jak z la Scali, Centrum Kultury i Sztuki z radiem na poziomie Witaszyce FM i portalem, na którym np. nie można przeczytać o proteście dwustu Kaliszan w sprawie przedszkoli. W telewizji Poznań, można.
- na zabytki. Spacer wzdłuż murów miejskich. Most kamienny z drewna. Koszary Godebskiego z cegły, ale za to bez dachu, okien i pomysłu. Park Miejski bez muru klasztornego - Maciej Błachowicz wszystko wypatrzy.
Każdy z tych małych problemików obchodzi tylko kilka do kilkuset osób. Tak rozdrobnieni są niegroźni. Władza sobie poradzi i zaradzi. Odbierze pieniądze. Przesunie pomiędzy kontami.
I po kłopocie.
Niestety także po Kaliszu.