Powiem Ci coś o XIX-wiecznych kaliszanach

W czasie prelekcji opatrzonej tytułem „Rzeczy dziwne, rzeczy niezwykłe” ukazani zostali ludzie znani, ale również ci, o których milczy oficjalna historia. Wykład dotyczył spraw, z których byli dumni, ale też zjawisk, o których mówiło się wyłącznie szeptem.

Maciej Błachowicz przybliżył nam XIX Kalisz, w którym dominowała estetyzacja życia. Wszystko musiało być ozdobne i piękne, często z pozoru.

Dlaczego z pozoru?

Przyjrzyjmy się np. XIX-wiecznej kobiecie. Bardziej niż człowieka przypominała pewną “formę” – ubrana w krepujący strój, pozbawiona możliwości wyrażania swych prawdziwych uczuć, eksponowania emocji i pragnień. Kobiety musiały wyglądać pięknie, elegancko, wykwintnie. Za zasłoną nienagannych manier krył się smutek i niespełnienie.

Podczas wykładu poznaliśmy historyczne postaci, zasłużone dla naszego miasta, ale jednocześnie posiadające nierzadko “bulwersujące” tajemnice. Choćby Alfons Parczewski, Michał Piotrowicz Daragan, czy Wojciech Bogusławski – wszyscy oni mieli „sekretne przyjaciółki”. Natomiast ówczesny ksiądz z kościoła pw. Św. Mikołaja niewiele miał wspólnego z pobożnością.

“Dziwadła” XIX wieku?
Józef Szaniawski – znany archiwista. Miał żonę i trzy córki, ale nie poświęcał im w ogóle uwagi. Całym jego życiem było archiwum, gromadzenie książek i dokumentów. Miał doskonałą pamięć, potrafił podać położenie każdego dokumentu, jaki miał w pracowni. Codziennie, dokładnie o tej samej godzinie, pokonywał drogę z domu do pracy. Mieszkał przy ul. Ciasnej. Jego złym nawykiem było notowanie na starych, cennych drukach.

Jacy byli ludzie XIX wieku? Podobni do nas, niedoskonali. Wielu z nich działało dla dobra ogółu, ale mieli też swe słabości i pragnienia.

Wierzymy, że w przeszłości, niczym w metaforycznym zwierciadle, kryje się rzeczywisty człowiek. Człowiek intrygujący, bo czasem bardzo podobny do nas, a czasem skrajnie odmienny – mówi Maciej Błachowicz.