Calisia jest widoczna ! (Relacja z odkrycia)

Odkrycie, którego dokonałam na Ziemi kaliskiej dotyczy terenu między Odrą a Wartą. W zasięgu tych dwóch wielkich rzek będących w dalekiej przeszłości pradolinami, posługując się mapą satelitarną, odnalazłam ciekawe obrazy na ziemi, które po wnikliwej analizie wyłoniły „punkty” kalendarza. Mamy tu do czynienia nie tylko z jednym kalendarzem.

Dla przypomnienia powiem, że kalendarz, to czas, w którym ziemia dokona jednego obiegu dookoła słońca. Do tego dodam jeszcze, że kalendarz jest instrumentem pomiaru czasu. On rejestruje czas obiegu ziemi. Toteż mogę powiedzieć, że dokonałam tu odkrycia takiego instrumentu, który leży na ziemi i spełnia rolę układu administracyjnego starego państwa.

Znalezione tu kształty form ziemi należą do dwóch kalendarzy i określają miejsca na powierzchni ziemi z wieloma „punktami” w czasie, które są odpowiednikami miejsc jakie ziemia napotyka na swojej drodze dookoła słońca w ciągu roku.
Na powierzchni wydzielonej w granicach dwóch wielkich rzek Polski Odry i Warty, które tu są jakby granicą specjalnego obszaru, wydzieliłam kalendarz słoneczny i księżycowy. To znaczy znalazłam „punkty” tych instrumentów pomiaru czasu, na ziemi. Oba kalendarze są ze sobą ściśle powiązane, zintegrowane a ich środek leży osadach Trojanów – Chełmce.

Te znalezione przeze mnie „punkty” które budują dwa kalendarze, to obrazy o różnych kształtach i wielkościach. (Często pisałam o nich na portalu Calisia.pl)

W terenie przybierają one formy postaci ludzkich i zwierzęcych. Jest ich mnóstwo a wygląd ich znajduje odpowiedniki w mitologii greckiej i geografii nieba. Można powiedzieć, mitologia grecka tłumaczy każdy punkt tutejszego kalendarza i przez to jest dosłownie opisem opowiadań zachodzących w czasie jednego roku. Mitologia jest tu opisem dni i nocy w roku, w kalendarzu! Postacie ze starej mitologii greckiej tłumaczą obrazy pól na ziemi, na której dokonałam odkrycia. Nasuwa się w tym momencie podejrzenie, że mitologia grecka powstała tutaj.

Obrazy, tak zwane „punkty” kalendarza, są dużymi polami ziemi otoczonymi rzekami, kanałami czy ciekami wodnymi jakby ich granicami. W wielu przypadkach obok tych „punktów” egzystują jeszcze miejsca pomiarowe zaznaczone w formie okrągłych powierzchni ziemi.
Każdy „punkt” zaznaczony na ziemi, to wielkie pola, powiem powstałe kiedyś przy podziale gruntu. Do tego dodam, że miejsca związane są z funkcjami, które wykonywane były w określonym dla nich czasie. Dokładniej jeszcze uzupełnię, że w odpowiednim czasie kalendarza, obrazy na ziemi odpowiedzialne były za wyznaczone ich położeniem prace.

Są tereny „punkty” związane tylko z wydobyciem surowca jakim była ruda darniowa żelaza (powstała po ostatnim zlodowaceniu) i z ich handlem. Są obszary leśne związane z wypalaniem drzewa na węgiel drzewny, smołę. Wydzielić można miejsca, które związane są z transportem towarów i ich handlem, rzeką Prosną.

Jednak wielki obszar obejmują tereny „punkty” kalendarza związane z uprawą roli, co wskazuje, że ten tryb życia zadecydował o kulturze tutejszego społeczeństwa, które system kalendarza wprowadziło w życie i zarządzanie krajem.

Wielkie pola, są tu dosłownie, obrazami mitologicznymi ze sobą powiązanymi. Są „budowlami” otwartych przestrzeni, a nie budowlami jak w Grecji, Rzymie i gdzie indziej. Są polami dostarczającymi bogactwa, zboża… można powiedzieć „bogami greckimi”. Jednak „bogowie”, to tu „punkty” określające kalendarz. To pola, (w języku polskim jeszcze zostało) ze „zbożem”, „bogactwo” ziemi, „gody” okresy płodne.
W jednym „punkcie”, dwóch powiązanych ze sobą kalendarzy, który jest uwieńczeniem poszczególnych etapów pracy na roli, najważniejsze znaczenie posiada „punkt” zaznaczony w dolinie Prosny i Swędrni. JEST TO MIEJSCE ANTYCZNEJ CALISII . Jest to miejsce w roku we wspaniałej żyznej osadzie Rajsków, najstarszej dzielnicy Kalisza. Jest to miejsce dożynek w kulturze agrarnej związanej z tradycją polską zachowaną jeszcze do dzisiaj. Miejsce największej radości i szczęścia, święto plonu płodnego roku!

„Punkty” tego zintegrowanego kalendarza na ziemi są bardzo starymi miejscami osadnictwa. Według starych i nowych badań archeologicznych należą one do kultury, która miała tu miejsce w czasie miedzy 1700 a 1200 p.n. e. Datę tej kultury określają nam położenia figur „punktów” kalendarza na ziemi.

Nie jest to abstrakcyjna data, gdyż w całym ówczesnym cywilizowanym świecie o tym czasie, były znane kalendarze a nawet można powiedzieć była „moda kalendarzy”. Znane są z tego okresu kalendarze, egipski, babiloński, ale istniało też wiele kalendarzy europejskich o różnym wyglądzie. Znane są też idealne państwa tak zwane słoneczne, zbudowane na „planie nieba”, na przykład Heliopolis. Wiedza była dla ludzi zawsze niesamowitym dobrem i nie była ograniczona granicami.
Przypomnieć należy, że Polska zawsze zainteresowana była szybką zmianą kalendarza, była jednym z pierwszych państw Europy w przyjęciu kalendarza gregoriańskiego. Z Polski też wyszła na świat prawdziwa wiedza astronomiczna polskiego astronoma Mikołaja Kopernika, o ruchu planet i ziemi, która zaprzeczyła stare niewłaściwe poglądy greckiego uczonego Ptolemeusza, który wymienił Calisię w swoim dziele.
W kalendarzu, tu na ziemi wytyczone są jeszcze miejsca drogi i handlu i są nimi rzeka Prosna i wielki port na północy przy jej ujściu do rzeki Warty w okolicach – osady Pyzdry. Jeszcze 200 lat temu wywożono z niego i dowożono do niego towary takie jak drzewo, zboże czy rudę.
Po prawej stronie dolnej Prosny zaznaczone są „punkty”, związane z mitologicznymi postaciami Casjopei, Andromedy, Perseusza, Meduzy (z figurami królów z Etiopii? Można byłoby się zastanowić jaką rolę spełniała wtedy Etiopia, -kupców???). Te „punkty” to miejsca wydobycia rudy darniowej żelaza powstałej po ostatnim zlodowaceniu i handel tym towarem lub nawet jego wyrobem.

Obok tego port Pyzdry, Tarnowa, Pogorzelica, osady Modlica i Ruda Komorska, to obszar w kalendarzu o największym nagromadzeniu „punktów” (figur). Wielka ilość malutkich „punktów” kalendarza o podobnej funkcji w czasie, świadczy o tym, że obszar portu stanowił uwieńczenie roku, był „punktem” określającym koniec roku, zintegrowanego kalendarza. Tu musiało być obchodzone zakończenie i rozliczenie roku.

Ziemia między Odrą a Wartą, to miejsce obrazów, których kształty znajdują odbicie w figurach starej mitologii greckiej i tłumaczą kalendarz. Tutejsza ziemia, to obszar po ostatnim zlodowaceniu w Europie, bogaty w rudę darniową żelaza/ żelazne domy, rudę powstałą w tym czasie, a nieznaną starożytnym Grekom ( u nich nie było ostatniego zlodowacenia przed 10 tys. lat p.n.e), rudę wydobywaną gołą ręką na polach i łąkach, rudę dającą broń i materiał budowlany. Tutejsza ziemia, to obszar pierwszej w Europie wysoko wiedzącej kultury agrarnej i jak mówią dzisiejsze najnowsze badania genetyczne, tu doszło do mutacji genu i człowiek przystosował się do picia i trawienia mleka. Tu w okresie po ostatnim zlodowaceniu wzięła początek Europa.

To tu musiał być kraj mlekiem i miodem płynący, którego poszukiwano przez wieki i którego miejsce wskazywano już w dalekiej przeszłości.
To też Calisia, skala w sobie (Cali się) bogactwo roku, jest tym najbardziej w historii ludzkości poszukiwanym krajem, – rajem, tą kobietą,- Hesperydą!