Pokaz spektaklu „Umarła klasa” Tadeusza Kantora

Jedno z największych dzieł XX-wiecznego teatru. Tadeusz Kantor snuje „seans dramatyczny” o umieraniu, które zaczyna się już w dzieciństwie, wykorzystując na scenie manekiny-trupy. Te figury staną się symbolem jego Teatru Śmierci.

Przedmiotem tego zapisu filmowego jest pierwsza, premierowa wersja “Umarłej klasy”, seansu Tadeusza Kantora, wyrażona w języku filmowym. W przypadku rejestracji filmowej przedstawienia wybór ujęć, kompozycja kadrów oraz rytmy zabiegów montażowych sprawiają, że kwestia autorstwa spektaklu rzadko zmienia się zasadniczo, ale zawsze staje się bardziej złożona. Widz uzyskuje jakiś inny rodzaj dostępu do dzieła teatralnego, niejedno przy tym tracąc, a nieraz coś zyskując. W wypadku zapisu “Umarłej klasy” doszło do współdziałania mistrzów, indywidualności, co nadawało filmowi wyjątkową jakość. Mimo kolejnych rejestracji “Umarłej klasy” cały świat po czterdziestu latach ogląda ciągle ten właśnie zapis. Małgorzata Dziewulska “Spotkanie dwóch realności”(fragment). Unikatowy zapis spektaklu Tadeusza Kantora zrealizowany w 1976 przez Andrzeja Wajdę podczas prezentacji w krakowskiej Galerii Krzysztofory.