Dziś Lany Poniedziałek, czyli Śmigus-dyngus

Śmigus i Dyngus początkowo były odrębnymi zwyczajami. Z czasem się ze sobą połączyły. W „Słowniku poprawnej polszczyzny” Stanisława Szobera pojawiła się zbitka śmigus-dyngus. Dzisiaj wszyscy świętują ten dzień poprzez wzajemnie oblewanie wodą.

Dawniej w tym dniu składano dary kolędnikom. Według innej teorii słowo “śmigus” jest wyewoluowaną formą niemieckiego Schmackostern (smakować, smagać). Dzisiaj w wielu regionach Poniedziałek Wielkanocny może być określany śmigusem, bądź dyngusem, a tradycyjne odwiedzanie domostw jako chodzenie określane jest jako śmigusowanie lub dyngusowanie.

Kilkadziesiąt lat temu zwyczaj polewania się wodą znany był tylko na wsi, a było to związane z urodzajem. Gospodarze kropili pola wodą święconą i wbijali w grunt krzyżyki wykonane z palm poświęconych w Niedzielę Palmową. Miało to zapewniać urodzaj i chronić plony przed klęskami żywiołowymi. Oprócz tej tradycji, objeżdżano pola w procesji konnej. Niektóre obrzędy były bardzo powszechne i zachowały się do dziś, m in: Dziady śmigustne, Kurek dyngusowy czy Kujawskie przywoływki dyngusowe.

Do dzisiaj w wielu miejscach zachowała się tradycja polegająca na tym, że drugiego dnia Wielkanocy chłopcy oblewają dziewczęta, a trzeciego odwrotnie.

Dziś śmigus-dyngus jest zabawą o charakterze ludowym. Wodą oblewani są wszyscy, bez wyjątków!

Dla żartów polewane są nawet osoby nieznajome. Szczególnie kultywują go dzieci i młodzież. Z czasem stał się znany również w USA wśród społeczności polskiej. Dzisiaj możemy się zaopatrzyć w specjalne gadżety służące do oblewania wodą.

Z biegiem czasu oblewanie wodą stało się do tego stopnia niebezpieczne, że prawnicy musieli wprowadzić prawo do dania mandatu za przesadne oblewanie kogoś wodą.